ဗမာျပည္နဲ႔ စကၤာပူ

0 ခ်က္ခုန္သြားတဲ့ ရင္ခုန္သံ မူပိုင္ Chocolaier at 10:08 PM

ဒီစေန၊ တနဂၤေႏြ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။ စေနမနက္ အလုပ္ကအျပန္မွာ သတင္းေလးေတြနည္းနည္းဖတ္ၿပီး ညေန ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဆုေတာင္းပြဲသြားဖို႔အတြက္ အားရွိေအာင္ခနအိပ္တဲ့အခ်ိန္ဟာ အနားယူလိုက္ရတာ ေနာက္ဆံုးလို႔ေတာင္ေျပာရမလိုပါပဲ။ ညေန ၆နာရီစမယ့္ ဆုေတာင္းပြဲကို ေနရာမရမွာစိုးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ၄နာရီခြဲအေရာက္သြားမယ္ဆိုလို႔ ခ်ိန္းတဲ့အတိုင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါၿပီ။ ဘုရားကန္ေတာ့ၿပီး ဆုေတာင္းပြဲကို ေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သတင္းေတြၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ဗမာတခ်ဳိ႕ကို စကၤာပူအစိုးရလို႔ ေျပာတဲ့လူတခ်ဳိ႕က ေခၚယူစစ္ေဆးတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေတြပါ။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ကိုယ္ေတြ႔ေျပာျပခ်က္အရဆိုရင္
သူ႔ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးေတာ့ စကၤာပူရဲပါဆိုၿပီး ေခၚတယ္။ ေခၚတဲ့ေနရာက Tanglin Police Station တဲ့။ အဲဒီအေဆာက္အဦးႀကီးဟာ ရဲစခန္းမဟုတ္ေတာ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္ေလာက္ကတည္းကပါ။ ဘယ္သူမွလဲ မရွိလို႔ ဘယ္ေလာက္ေဟာင္းေနၿပီဆိုတာ မွန္းၾကည့္ရင္သိႏိုင္ပါတယ္။ သူေရာက္ေတာ့ ၀င္ဖို႔တံခါးေတာင္ ရွာမေတြ႔ပါဘူးတဲ့။ ၿခံကိုအလံုကာထားၿပီး လူအ၀င္အထြက္ရွိတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတာင္မျမင္ရတဲ့ အေျခအေနပါ။ သူ႔ကိုေခၚတဲ့ လူကိုဖုန္းျပန္ဆက္ေတာ့ ဖုန္းက currently not in service တဲ့။ ခနေနေတာ့ အဲဒီလူလို႔ယူဆရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ထြက္လာပါတယ္။ နာမည္ေမးၿပီး အထဲကိုေခၚသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းက ငါေတာ့ေသၿပီလို႔ကို ေတြးမိတယ္တဲ့။ အေဆာက္အအံုအေဟာင္းႀကီးထဲ ဖုန္းနံပါတ္အမွားေပးထားတဲ့ ရဲပါဆိုတဲ့သူကို ဘယ္သူယံုပါ့မလဲေနာ္။ အျပင္တင္ေဟာင္းတာလားဆိုေတာ့ အထဲကလည္း လူမေနတာၾကတဲ့ တိုက္ပ်က္ႀကီးတခုလိုပဲတဲ့။ ျပတင္းေပါက္မရွိပဲ မီးေခ်ာင္းကအလင္းသာ မရွိရင္ ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနမယ့္ပံု။ အခန္းထဲမွာလည္း သံဗီဒိုေတာ္ေတာ္ေဟာင္းေနတာတစ္လံုး၊ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး၊ စားပြဲတစ္လံုး၊ ထိုင္ခံု၃လံုးနဲ႔ သူရယ္ ရဲလို႔ယူဆရတဲ့ လူသံုးေယာက္ပဲရွိတယ္။ အထဲမွာလဲ သူ႔ကို တရားခံစစ္သလို စစ္သတဲ့။ ဒီေမးခြန္းေတြကိုပဲ ထပ္တလဲလဲေမး၊ လွည့္ပတ္ေမးနဲ႔ ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာခဲ့တယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေျပာၾကေတာ့ သူတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ပဲ အေခၚခံရတဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းက ဆိုတာလဲ ဘယ္သူမွမတိအက်မသိ။ ဘာလို႔လုပ္တာလဲ ဆိုတာလဲ မေသခ်ာနဲ႔ သူလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ျပန္ခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး သတင္းစာထဲမွာလည္း လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္ ပါမစ္တင္တာ reject လုပ္ခံရပါတယ္တဲ့။ ဘာလို႔လဲ ဆိုတာေတာ့ သူတို႔မွပဲ သိေတာ့မွာပါပဲ။

ဒီေန႔မွာေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကအျပန္ သံရံုးေရွ႕မွာ လူေတြဖေယာင္းတိုင္ထြန္းမယ္။ ဆုေတာင္းၾကမယ္ဆိုလို႔ သြားခဲ့ပါတယ္။ သြားဖို႔မသြားဖို႔ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ သြားေတာ့ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနပါၿပီ။ Orchard MRTကေန လမ္းေလွ်ာက္လာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျပန္လာၾကပါၿပီ။ ရဲကားကလာၾကည့္သြားတယ္။ ဘာမွမေျပာဘူးဆိုလို႔ ၀မ္းသာအားရေလွ်ာက္အလာမွာ ျပန္လာတဲ့ အစ္ကိုတစ္သိုက္က လမ္းထဲကို အ၀င္မွာကတည္းက ဓာတ္ပံုေတြ ဗီဒီယိုေတြနဲ႔ မွတ္တမ္းယူေနတယ္တဲ့။ အရပ္၀တ္နဲ႔ ရဲေတြလည္း ရွိတယ္တဲ့။ သူတို႔က IC ေတြဘာေတြေတာင္းရင္ မေပးနဲ႔တဲ့။ ေပးစရာမလိုဘူး ဆိုၿပီး သတိေပးပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ နည္းနည္းေၾကာက္လည္းေၾကာက္၊ ေဒါသလည္း ထြက္နဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္လာေတာ့ လည္ပင္းမွာ ကဒ္ျပားတစ္ခုနဲ႔ လူက လာၿပီးတားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ "ငါတို႔က သတိေပးတာပါတဲ့။ အခုလို လူစုတယ္ဆိုတာ ဥပေဒနဲ႔ဆန္႔က်င္ပါတယ္တဲ့။ မသြားနဲ႔လို႔ေတာ့ မေျပာပါဘူး"တဲ့။ အဲလိုေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္က ဗီဒီယိုကင္မရာေလးနဲ႔ေရာက္လာၿပီး ရိုက္ပါတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း "အခုဆိုရင္ ရဲေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မယ့္သူေတြကို တားေနပါတယ္။ မသြားရဲေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးၿခိမ္းေျခာက္ေနပါတယ္။" အဲလိုေျပာေတာ့ စကားေျပာေနတဲ့ရဲ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိခင္ သူငယ္ခ်င္းကိုလက္ကုတ္ၿပီး ဆက္ထြက္လာခဲ့တယ္။ သံုးလွမ္းေလာက္ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က လာေျပာျပန္ပါတယ္။ ဟိုမိန္းမကလည္း အမွီလိုက္ၿပီးေတာ့ "အခုဆိုရင္ ဒုတိယအႀကိမ္တားတာပါ။ လာတဲ့သူေတြက ဘာမွမပါပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာလာတာပါ။" ဆက္ေျပာပါတယ္။ ထပ္တားတဲ့လူက "ငါတို႔က အႀကံျပဳသတိေပးတာပါ။ မတားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ဥပေဒနဲ႔ဆန္႔က်င္ပါတယ္တဲ့။" ဒါနဲ႔ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး လူအုပ္ဆီကို ဆက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

လူေတြကို သတိလိုက္ေပးေနတဲ့ အရပ္၀တ္ရဲေတြထဲမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ပါပါတယ္။ သတင္းေထာက္ေတြေရာက္လာေတာ့ သူ႔ကို ဓာတ္ပံု၀ိုင္းရိုက္ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံသားခံယူထားတဲ့ ျမန္မာပဲလား၊ ဘာလားေတာ့ မသိပါဘူး။ နက္ျဖန္သတင္းစာမွာ ပါမယ္ထင္ပါရဲ့။

ေစာေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက အခုလုပ္တာက စကၤာပူကလက္ရွိအာဏာရပါတီရဲ့ အတိုက္အခံပါတီက လုပ္တာ။ သူတို႔က Right to Protest ဆိုၿပီးေတာ့ ဒါကိုလုပ္တာတဲ့။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကို ဒီမွာရွိတဲ့ ျမန္မာလူထုအေနနဲ႔ ဘယ္လိုသေဘာရွိလဲ ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ရွိရမယ္။ ဒီႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံ ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ဖေယာင္းတိုင္ေတြေ၀ပါတယ္။

အစကေတာ့ အားတက္သေရာ သြားခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဟိုေရာက္ေတာ့ ပါတီႏွစ္ခု အားနည္းသူက အားမ်ားတဲ့သူကို မႏိုင္လို႔ ၾကားက ျမန္မာျပည္ကိစၥ အေၾကာင္းျပၿပီး နာမည္ဖ်က္တာျဖစ္ေနေတာ့ ေနခ်င္စိတ္လည္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းၿပီး ဆုေတာင္းၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေနကုန္ ေနအေတာ္ပူေတာ့ အရမ္းကိုပင္ပန္းပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္လည္း ကိုယ္တိုင္လုပ္ရမွာပဲ၊ ဘယ္သူမွအားကိုးလို႔ မရပါလားဆိုတာ ပိုေသခ်ာသြားပါတယ္။ စကၤာပူအစိုးရအေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္အေရးဟာ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြကို မရိုက္ခတ္ေသးဘူးလို႔ ထင္ေနခဲ့သမွ် ခုကိစၥက သူတို႔ကိုေတာ္ေတာ္ အၾကပ္ရိုက္သြားေစမွာပါပဲ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြကို ပိုတင္းၾကပ္တာေတြ မလုပ္လာပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းေနရမွာပါပဲ။

အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ။ (မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ)
အခုပြဲဟာ ကိုယ့္ျပည္အတြက္ ကိုယ္တိုင္တိုက္ရမယ့္ ပြဲပါ

 

ငါ... ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ပါဘူး...

0 ခ်က္ခုန္သြားတဲ့ ရင္ခုန္သံ မူပိုင္ My Resting Place at 10:03 AM

ငါ... ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ပါဘူး။
ငါ... ႏိုင္ငံေရးဆိုတာလဲ မသိပါဘူး။
ငါ့ မိသားစု ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနရရင္၊
ငါတတ္ထားတဲ့ပညာနဲ႔ လူတန္းေစ့ေနႏိုင္ရင္၊
ငါမွန္တယ္ထင္တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ရင္ထဲကအတိုင္းေျပာခြင့္ရရင္၊
ငါ့ႏိုင္ငံကို လူတကာအထင္မေသးေတာ့ရင္
က်န္တာ ငါဘာမွ မေတာင္းေတာ့ပါဘူး...

ငါ... ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ပါဘူး...

 

ဦးေႏွာက္မရွိတာလား... ဦးေႏွာက္မရွိတာလား...

0 ခ်က္ခုန္သြားတဲ့ ရင္ခုန္သံ မူပိုင္ My Resting Place at 9:25 AM

ျမန္မာျပည္ထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြ သပိတ္ကံျပဳၾကပါၿပီတဲ့။ ေန႔စဥ္လွည့္လည္ ေမတၱာပို႔ေနၾကတယ္တဲ့။ ၾကားရတဲ့သတင္းေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြက အားရစရာ၊ ၾကက္သီးေမႊးညႇင္းထစရာပါပဲ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားဖူးတဲ့ သား ၃ သား မွာ ၂သားကေတာ့ ပူေပါင္းသြားၿပီ။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ဘုရားရဲ့သားေတာ္ေတြနဲ႔ေပါ့။ က်န္တဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့သားျဖစ္တဲ့ စစ္သားေတြကေရာ ဘယ္လိုလဲ ဘာလဲလို႔ေမးခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတြ႔ခံစားေနရတာေတြကို စိတ္လွည့္စားသလို မဟုတ္ဘူးကြ မမွန္ဘူးကြလို႔ ရြတ္ဆိုၿပီး တကိုယ္ေကာင္းသမားေတြရဲ့ အမိန္႔ကို နာခံေနၾကဦးမွာလားလို႔ ေမးခ်င္ပါရဲ့။

၈၈ေနာက္ပိုင္းမွာ အရြယ္ေရာက္လာရတဲ့သူဆိုေတာ့ သပိတ္ေမွာက္တယ္ဆိုတာကို ၾကားဖူးခဲ့တာၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အဓိပၸါယ္အတိအက်ကို မသိခဲ့ဘူးေလ။ အေဒၚတစ္ေယာက္၀ယ္လာတဲ့ စကားေတာင္စားအေၾကာင္း စာအုပ္ကိုဖတ္မိေတာ့မွ သပိတ္ေမွာက္တယ္ဆိုတာဒါပါလားလို႔ သိရေတာ့တယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေလးထဲမွာ စကားေတာင္စားဟာ သူစကားတတ္တိုင္း ဘုန္းႀကီးေတြကို လွည့္ပတ္ဆင္ေျခေပးၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးေတြဟာ သူ႔ေလာက္က်မ္းဂန္မႏွံ႔စပ္ပါဘူး၊ စာမတတ္ပါဘူးလို႔ ေျပာတယ္ဆိုပဲ။ ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွ ၿပိဳင္မျငင္းႏုိင္ေတာ့တဲ့ေနာက္ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးက ေခါင္းေဆာင္ၿပီး သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္သတဲ့။ အဲဒီအခါမွာ စကားေတာင္စားဟာ ေတာ္ေတာ္ကို တုန္လႈပ္သြားတယ္လို႔ဆိုတယ္။ သူ႔အတြက္ကုသိုလ္အမႈ ဘယ္လိုမွျပဳမရေတာ့ဘူး။ သံသရာအဆက္ဆက္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပါလားဆိုၿပီး ငိုသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုေျပး ဆရာေတာ္ေတြကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္၊ သပိတ္ကိုျပန္လွန္ေပးဖို႔ ရွိခိုးဦးတင္ေလွ်ာက္ထားသတဲ့။ သံဃာေတြရဲ့ သပိတ္ကံဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သူသိတယ္ေလ။

အခုေတာ့ မေၾကာက္တတ္တာလား၊ ဦးေႏွာက္မေကာင္းေတာ့တာလား၊ စိန္ေခၚတာလား ဘယ္လိုမွကို စဥ္းစားလို႔မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမွာေမြးၿပီး မိရိုးဖလာကိုးကြယ္တဲ့သူေတာင္ ဒီေလာက္ေတာ့ ေတြးတတ္မယ္ထင္ပါတယ္။

သူတို႔ေတြဘာေတြေတြးၿပီး ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္ေနတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားရၾကပ္လွပါရဲ့။

 

အကန္႔ေလးေတြ

tOdAy!!!

0 ခ်က္ခုန္သြားတဲ့ ရင္ခုန္သံ မူပိုင္ Chocolaier at 12:22 PM

Today...
I let someone find me in my secret place.

Today...
I give someone a map to my resting cave.

Today...
I show someone the grave of my broken heart.

Today...
I am free from loneliness.

Today...
I am healed to be hurt again.

Today...
It's a new day
And I am gonna embrace it... ... ...

 

အကန္႔ေလးေတြ ,

No news is Good news???

0 ခ်က္ခုန္သြားတဲ့ ရင္ခုန္သံ မူပိုင္ Chocolaier at 12:01 PM

တကယ္ပဲ သတင္းမၾကားရတာက ပိုၿပီးေကာင္းေလမလား...

သတင္းတစ္ခုၾကားတယ္ ကိုဂ်င္မီ (ခ) ကိုေက်ာ္မင္းယု စစ္ေဆးခံေနရစဥ္ ေသဆံုးသြားတယ္တဲ့။
မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ သတင္းလည္းထြက္လာတယ္။ ဘယ္ဟာမွ အတည္မျပဳႏိုင္ေသး...

ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မိုးကုတ္မီဒီယာက ကိုသားျဖဴကို စစ္ေဆးဖို႔ဆိုၿပီးေခၚသြားတယ္တဲ့။
စိုးရိမ္မိေပမယ့္ ဖုန္းအဆက္အသြယ္မရေသးလို႔ မေသခ်ာေသး...

ဒီေန႔ဟာ World Trade Center ကိုေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္၀င္တိုက္ခဲ့လို႔ လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသခဲ့တာရဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔။
ခုထိေတာ့ အမွတ္တရအၾကမ္းဖက္မႈသတင္း မၾကားရေသး...

တကယ္ပဲ သတင္းမၾကားရတာက ပိုၿပီးေကာင္းေလမလား...

(သူငယ္ခ်င္း သားျဖဴအတြက္ စိတ္ပူစြာနဲ႔ေရးမိပါသည္။)

 

အကန္႔ေလးေတြ

မေၾကနပ္ခ်က္မ်ား

0 ခ်က္ခုန္သြားတဲ့ ရင္ခုန္သံ မူပိုင္ Chocolaier at 11:38 AM

အခုတေလာမေက်နပ္တာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနတယ္။ ဘာကိုမေက်နပ္လဲဆိုေတာ့လည္း ေသခ်ာမသိျပန္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ မေက်နပ္သလိုလုိ။ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူအခ်င္းခ်င္း ေငြေလးႏွစ္ပဲတစ္ျပားယူၿပီး ရိုက္ႏွက္ရက္တဲ့သူေတြကို လိုလုိ။ ကိုယ္ခ်င္းမစာ ကိုယ္က်ဳိးပဲၾကည့္တတ္တဲ့ စလံုးက အစိုးရကိုလိုလို။ အခုအခ်ိန္မွာသာ ခ်ဳိကို႔ကို ေသနတ္တစ္လက္ေပးလိုက္ရင္ ေတြ႔သမွ်လိုက္ပစ္သတ္မိမယ္ထင္ပါရဲ့။

စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေျပာခ်င္တာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနသလိုပဲ။ ခ်ေရးလိုက္ေတာ့ မထြက္ျပန္ဘူး။ ဒါကိုလည္း မေက်နပ္ဘူး။ ခက္ေတာ့ခက္ေနပါၿပီ။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေလ ဒီႏိုင္ငံမွာမေနပဲ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လိုက္ခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ေျမေလာက္ ေအးခ်မ္းတာမရွိေတာ့ပါဘူး။ ညကလည္း အိပ္မက္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေနတယ္တဲ့။ အကုန္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာေလ။ ေမေမတို႔နဲ႔ေတြ႔ မုန္႔ေတြလုပ္စားၾက။ ေမာင္ႏွမေတြရန္ျဖစ္ၾက၊ စကားေတြမ်ားၾကနဲ႔။

ဒါေပမယ့္ ၾကာၾကာမခံပါဘူး။ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းက ဓာတ္ပံုမွာ ခ်ဳိကို႔ပံုမပါလို႔တဲ့ေလ။ လာဖမ္းသြားတယ္တဲ့။ လူကိုလန္႔ႏိုးၿပီး ေခၽြးေတြျပန္လာေရာ။ ျပန္ေတာင္အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။ ေအာ္ ေမြးရပ္ေျမေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမလြမ္းရပါလားလို႔ေနာ္။

 

Newer Posts Older Posts Home

Subscribe to: Posts (Atom)