ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားလြန္းသူတစ္ေယာက္

ဒီမိုကေရစီ အေရးအခင္းတုန္းက မင္းဘာလုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုရင္ သူမ်ားလုပ္သမွ် ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့ပါတယ္ လို႔ ေျဖပါမယ္။ ဆႏၵျပတဲ့ သူေတြ ေနာက္ကို မလိုက္လို႔ အျမင္ေစာင္းခံရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈကို ၁၀၀% ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကိုယ့္႐ြာက သပိတ္သမားေတြ ဆႏၵျပ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ကိုယ့္ၿမိဳ႕မွာသံုးစားမရတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ မၾကာပါဘူး အာဏာသိမ္းလိုက္ေတာ့ သူတို႔ဟာ န၀တဘက္ေရာက္သြားပါတယ္။ မ်က္ႏွာလည္းအင္မတန္ေျပာင္ၿပီး မွင္ကလဲ အင္မတန္ေသပါတယ္။ ေက်ာင္းသားထဲမွာလည္း ေက်ာင္းထဲမွာ Popularity အတြက္ ဒီမိုကေရစီလုပ္သလိုျဖစ္ေနၿပီး အဲဒီထဲက ၂ ေယာက္ဟာ သပိတ္ၿပီးသြားေတာ့ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ရပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ တူတူ ေက်ာင္းသြားတက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီသပိတ္စခန္းမွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္လုပ္ၿပီး ဒီတီ ဆိုင္ကယ္ စီး နဖူးမွာ ခြပ္ေဒါင္း တံဆိပ္ကပ္ၿပီး ဆႏၵျပပြဲထဲ ပါခဲ့တာကို ေဘးကေနပဲ ၿပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ သူက ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုကျဖစ္လို႔ သပိတ္ၿပီးသြားလဲ အိမ္မွာပဲေနပါတယ္။ မိုးကုတ္က လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ကိုဘိုလွတင့္ ကေတာ့ ေတာထဲေရာက္သြားပါတယ္။ သူဘာလဲ ဆိုတာ မသိလိုက္သလို အခု သူဘယ္မွာလဲ ဆိုတာလဲ မသိလိုက္ပါဘူး။ အေရွ႕ပိုင္းမွာေတာ့ အရွိန္အဟုန္ ႀကီးပါတယ္။ မိုးကုတ္ၿမိဳကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လာေတာ့ သူ႔ကားေနာက္ကို ေျပးလိုက္ၿပီး သူ႔ကမ္းေပးတဲ့ လက္ကို အၾကာႀကီးဆုတ္ကိုင္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲလာဖူးပါတယ္။ သူေျပာခဲ့တဲ မိုးကုတ္သူမိုးကုတ္သားေတြေလာက္ ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိုးမယ္ဆို ရင္ ဒီမိုကေရစီ ခရီးက အနီးေလးမွာလို႔ေျပာခဲ့တဲ့စကားကိုမေမ့ပါဘူး။ ၁၉၉၅ မွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္လာေတာ့ သူ႔အိမ္ေရွ႕ကတရားပြဲေတြကို တစ္ရက္မပ်က္ အားေပးခဲ့တာ ေနာက္ဆံုး စည္းေ၀းခြင့္ ပိတ္ခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြ တစ္ရက္ကလြဲလို႔ပါပဲ။ အဲဒီထဲက ဒီမိုကေရစီ ဦးဦးေဒၚေဒၚေတြနဲ႔ မ်က္မွန္းတမ္းမိၿပီး သံေယာဇဥ္ေတြ ေတာင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ထိလဲ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ဘာမွလုပ္မေပးခဲ့ရေသးပါဘူး။ လုပ္ေပးဖို႔ကေတာ့ အၿမဲအဆင္သင့္လိုျဖစ္ေနပါတယ္။

ဟုတ္ကဲ့။ ခ်ဳိကိုလည္း ၈၈အေရးေတာ္ပံုတုန္းက ဘာမွန္းမသိတဲ့ မူႀကိဳေက်ာင္းသူပါ။ ေဖေဖ့ပုခံုးေပၚထိုင္ၿပီး တရားပြဲေတြသြားခဲ့တာပဲ ခပ္ေရးေရးမွတ္မိေတာ့တယ္။ ကိုယ္တိုင္ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္တာျခင္းလည္း တူတူပါပဲ။ လိုအပ္လာခဲ့ရင္ေတာ့ အဆင္သင့္ရွိေအာင္ႀကိဳးစားေနပါတယ္။