ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားလြန္းသူတစ္ေယာက္

ဒီစာေလးကို ဒီႏွစ္ရက္အတြင္း ခဏခဏေတြ႔ေနရတယ္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ေကာက္ကိုင္လုပ္ေတာ့လည္း ဒီစာသား၊ အင္တာနက္မွာ သတင္းဖတ္ေတာ့လည္း ဒီစကားပံု၊ အိမ္ကညီမကလည္း ေျပာတာဒီစကား။

ဖတ္ဖူးတဲ့ပံုျပင္ေလးတစ္ခုကို သတိရမိပါတယ္။

ေရွးတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ သူတို႔ဟာ အိမ္ေထာင္ကိုယ္စီ သားေကၽြးမႈ မယားေကၽြးမႈ အတြက္ ရြာစဥ္လွည့္ၿပီး ကုန္သြယ္မႈလုပ္ၾကသတဲ့။ လမ္းခရီးမွာ သူခိုးဓါးျပ ရန္ကိုေၾကာက္တဲ့အတြက္ အၿမဲႏွစ္ေယာက္အတူသြားၿပီး အျမတ္အစြန္းကိုလည္း သာတူညီမွ်ခြဲေ၀ၾကသတဲ့။ သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေပမယ့္ အယူအဆခ်င္းကေတာ့ မတူဘူးတဲ့။ တစ္ေယာက္က ရိုးရာနတ္ကိုးကြယ္မႈကို ယံုၾကည္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ရတနာသံုးပါးသာ ကိုးကြယ္ရာလို႔ ယံုၾကည္သတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူ႕ဘယ္သူမွ အျပစ္မေျပာၾကပဲ ေနလာၾကရာက တစ္ေန႔မွာ အရမ္းနက္တဲ့ေတာကို ျဖတ္ၿပီးသြားရမယ့္ ခရီးတစ္ခုေပၚလာေရာတဲ့။ ဘယ္သူမွမသြားရဲတဲ့ ခရီးျဖစ္ေတာ့ အျမတ္အစြန္းကလည္း မ်ားမ်ားရႏိုင္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒါနဲ႔ပဲသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ၿပီး စြန္႔စားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ခရီးထြက္လာၾကတာ ေတာအုပ္အလယ္အေရာက္မွ ေနေစာင္း လာတာေၾကာင့္ တစ္ညတာနားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကသတဲ့။

ဒီမွာတင္ပဲ နတ္ကိုးကြယ္တာကို ယံုၾကည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းက ‘သူငယ္ခ်င္းေရ ဒီေတာက က်ားဆိုး ေပါတယ္ေျပာတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ စိတ္ခ်ရေအာင္ ဒီအပင္က အရွင္ကို ပူေဇာ္ပသၿပီး အိပ္ၾကရေအာင္ကြာ’ လို႔ေျပာသတဲ့။

ဟိုသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ‘ဘုရားရွိခိုးၿပီးၿပီပဲကြာ၊ မလိုေတာ့ပါဘူး’ လို႔ ေျပာတာေပါ့။

ပထမေျပာတဲ့တစ္ေယာက္က ‘ဒါဆိ္ုလည္း မင္းထိုက္နဲ႔ မင္းကံေပါ့ကြာ၊ ငါကေတာ့ လုပ္မွာပဲဆိုၿပီး အပင္ဘက္လွည့္ လက္အုပ္ခ်ီ အရွင့္ကို အကၽြႏု္ပ္ရဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကို အပ္ပါတယ္’ လို႔ ေျပာၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္သြားသတဲ့။

ညလယ္မွာပဲ က်ားတစ္ေကာင္ဟာ သူတို႔အိပ္ေနတဲ့နားကို ေရာက္လာပါေရာ။ လူနံ႕ရလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ေရာေပါ့။ စားရခ်ည္ေသးဆိုၿပီး အနားကပ္သြားေတာ့မွ သူတို႔အိပ္ေနတဲ့အပင္က ေတာ္ေတာ္တန္ခိုးႀကီးတဲ့ အရွင္ႀကီးဆိုတာအပိုင္ျဖစ္ေနပါေရာ။ ဒါနဲ႔က်ားက အပင္ပိုင္ရွင္ အရွင္ႀကီးကို ‘အို သစ္ပင္ပိုင္စိုး တန္ခိုးႀကီးမား အရွင္ႀကီးခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး၏ သဘာ၀အရ လူသားသတၱ၀ါကို အနံ႔ေလးရရံုမွ်နဲ႔ သြားရည္တမွ်ားမွ်ားက် စားလိုလွပါတယ္၊ ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ’ လို႔ ေျပာသတဲ့။

ဒီအခါမွာ အရွင္ႀကီးဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ‘အင္း… အိပ္စက္ေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္အနက္မွာ ဒီဘက္က ပုဂၢိဳလ္က ဘုရားသာရွိခိုးၿပီး ငါ့ကိုဘာမွမေျပာမဆို အိပ္သြားတယ္၊ ဟိုဘက္က တစ္ေယာက္ကေတာ့ျဖင့္ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာကို ငါ့ကိုအပ္ၿပီး အိပ္ရွာတယ္၊’

ဒါနဲ႔ က်ားက ‘ဘယ္သူ႕ကိုစားရမလဲ အရွင္ႀကီး’ လို႔ ေမးသတဲ့။

အရွင္ႀကီးက ‘ကိုယ္မပိုင္တဲ့ ပစၥည္းကို ဘယ္ေပးလို႔ေကာင္းပါ့မလဲေလ၊ ငါ့ကို အပ္ၿပီးအိပ္တဲ့သူကို ငါပိုင္တယ္၊ သူ႕ကိုစားေစ’

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။

ဘာကိုမွေျပာခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ထဲ ေပၚလာတာေလး ေရးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။